۶ نکته برای تقویت نوشته‌های شما

گاهی فکر می‌کنم باید به کار نویسنده‌ای که اولین پیش‌نویس خود را منتشر می‌کند شک کرد.

اغلب نویسنده‌ها برای نوشته‌ها خود، به‌خصوص اگر کتاب، داستان، رمان یا حتی پست وبلاگ باشد زمان صرف می‌کنند و نسخۀ دوم، سوم یا چهارم آن را در معرض دید قرار می‌دهند.

اما از پیش‌نویس اولیه تا نسخۀ بعدی چه اتفاقی باید بیفتد؟

از آن فاصله بگیریم که چه؟

خب، می‌توانیم دراین‌بین نکاتی را روی نوشته‌مان اعمال کنیم:

شکستن جملات

دیروز مشغول خواندن کتاب یکی از دوستانم بودم برای ویرایش. همین ابتدای نوشته با یک جملۀ ۵ خطی مواجه شدم که به مرا به وحشت انداخت.

نوشتن جملات طولانی ازنظر دستور زبان مشکلی ندارد اما این نوع جمله‌ها خیلی راحت تمرکز خوانند را از بین می‌برند.

بنابراین می‌توان همین جمله‌های چندخطی را شکست و از دلشان چند جملۀ کوتاه جذاب بیرون کشید.

صدای نویسنده

ممکن است لازم باشد در نوشته از اول‌شخص یا دوم و سوم شخص هم‌زمان استفاده شود.

مثلاً برای شروع از خودمان بگوییم و ادامه متن را با دوم یا سوم شخص ادامه دهیم.

اما جابه‌جایی مدام بین زمان‌های مختلف مخاطب را گیج می‌کند. بهتر است مثلاً اگر با اول‌شخص شروع می‌کنیم با دوم یا سوم شخص به پایان برسانیم.

چرخیدن بین زمان‌ها در نوشته ابهام ایجاد می‌کند و خواننده را خسته.

علامت‌ها

گذاشتن تعداد زیادی علامت تعجب و سؤال و ویرگول و کروشه و گیومه نه‌تنها متن را زیبا نمی‌کند بلکه جریان آن را کند کرده و قوت نوشته را می‌گیرد.

مثبت‌ها و منفی‌ها

عبارت‌ها و کلمات منفی حس بدی منتقل می‌کند، چه به خودمان چه مخاطب.

به‌جای «شما نباید این اشتباه را انجام دهید»، بگوییم «بهتر است این کار را انجام ندهید» یا راه‌حل ارائه دهیم.

در بازنویسی همیشه راهی پیدا کنیم برای حذف یا جایگزینی کلماتی چون «نه»، «نمی‌توان»، «نمی‌شود»، «نباید» و…

علاوه بر زیباتر شدن متن، این کار ذهن را برای پیدا کردن کلمه‌ها و عبارت‌های تازه به چالش می‌کشد.

سخت‌ها و آسان‌ها

عده‌ای فکر می‌کنند که اصطلاحات سخت و غیرمعمول نوشته‌ای هوشمندانه بر جای می‌گذارد.

درحالی‌که یک متن خوب خواننده را با واژه‌های سخت گیج نمی‌کند.

اگر لازم باشد یک فرهنگ لغت با خودمان داشته باشیم تا برای بهبود و روانی نوشته از آن استفاده کنیم.

برای اینکه به متنی روان برسیم بهتر است از کلمه و عبارت‌هایی استفاده کنیم که برای دیگران آشنا یا حداقل قابل‌درک و ملموس باشد.

بی‌رحمی

انصافاً استاد برایم سنگ تمام گذاشت.

استاد برایم سنگ تمام گذاشت.

با حذف یک کلمه از جملۀ اول اتفاقی افتاد؟ معنا عوض شد؟

نه‌تنها چیزی تغییر نکرد بلکه کوتاه و بهتر هم شد.

قید و صفت و توضیحات اضافه را با بی‌رحمی تمام حذف کنید.

اطناب و حشو خواننده را جذب نمی‌کند درحالی‌که ایجاز باعث می‌شود مفهوم متن خیلی ساده‌تر به خواننده منتقل شود.

 

درنهایت مهم نیست که چقدر نویسندۀ خوبی هستیم و چقدر می‌نویسیم، زمانی که دست‌به‌قلم می‌گیریم تمایل داریم که از واژه‌های خاص استفاده کنیم یا جملات را به روش‌های ویژه‌ای بیان کنیم.

همین باعث می‌شود حذف زوائد نوشته سخت‌تر باشد.

پیش‌نویس اولیه را راحت و آزاد بنویسیم و در بازنویسی‌ها سخت‌گیر باشیم.

 


شاید دوست داشته باشید این مطلب را هم بخوانید:

چگونه‌ نوشته‌هایمان را صیقل بزنیم تا خواندنی‌تر شوند؟

چگونه نوشته‌های خودمان را ویرایش کنیم؟

کانال تلگرام چگونه شاعر شویم؟

در اینستاگرام با هم شعر بخوانیم

۸ نظر

نظر خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *