آیا من نویسندۀ خوبی هستم؟

برای من نوشته بود که این نوشته را بخوان ببین من اصلاً نویسندۀ خوبی هستم؟

جواب ندادم چون جوابی نداشت این سؤالش.

با خودم فکر کردم اصلاً یک نویسندۀ خوب مگر معیار و ملاکی دارد؟

همۀ نویسنده‌های خوبی که می‌شناسم سبک و سیاق مشخصی دارند و از طرفی هم خیلی روان و خوب می‌نویسند. پس نمی‌توان گفت او که قلمبه‌سلمبه و با رنگ و لعاب می‌نویسد، نویسنده‌تر است.

ممکن است نویسنده‌ای خوب و تمیز و درست بنویسد. تمام قواعد نگارشی را رعایت کند. کلمه‌ها و استعاره‌ها و تشبیه‌ها همه سر جای خودشان باشند اما نویسندۀ خوبی نباشد.

به‌خصوص این روزها که نوشتن و انتشار آن راحت‌تر هم شده.

نمی‌گویم یک نوشتۀ بی‌عیب و نقص از نظر نگارشی و فنی خوب نیست اما بهتر است این موضوع را ملاک و معیاری برای خوب یا بد بودن نوشته قرار ندهیم.

یعنی من نمی‌گویم چه نوشتۀ خوبی به‌به همۀ ویرگول‌ها و نقطه‌ها درست‌ودرمان است.

اگر چنین متنی بنویسیم اما هیچ‌کسی نخواند یا مدتی بعد از انتشار به زباله‌دان اینترنت بپیوندد و در صفحۀ هزارم گوگل هم‌ جایی نداشته باشد چه؟

البته منکر این نیستم که آداب نگارش و جایگذاری همین نقطه و ویرگول‌ها را هم از همین نوشته‌های خوب یاد می‌گیریم.

فکر می‌کنم منصفانه‌تر باشد اگر نوشته‌ای را خوب بدانیم که تأثیرگذارتر است.

نوشته‌ای که توی گوش خواننده می‌زند و او را به فکر وادار می‌کند.

نوشته‌ای که گاهی او را هل می‌دهد و به دیوار می‌کوباندش.

نوشته‌ای که اندیشۀ خواننده را پروار کند.

نوشته‌ای که ذهن او را بسازد.

نوشته‌ای که تا مدت‌ها با مخاطب بماند و رهایش نکند.

نوشته‌ای که بعد از سال‌ها هم بتوان خواند و لذت برد.

نوشته‌ای که وقتی خواندیم دلمان بخواهد بچسبانیم به دیوار روبرویمان.

 

شاید در کنار یاد گرفتن اینکه چطور خوب بنویسیم باید چگونه تأثیرگذار باشیم را هم قرار دهیم.

 


کانال تلگرام چگونه شاعر شویم؟

در اینستاگرام با هم شعر بخوانیم

۸ نظر

نظر خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *