۵ ویژگی آدم‌های خلاق
گاهی به دست‌های خواهرم که نگاه می‌کردم با خودم می‌گفتم چه نیرویی توی انگشتانش وجود دارد که رنگ‌ها را این‌چنین زیبا و دل‌فریب کنار هم می‌گذارد؟
یا شعرهای پدرم را که می‌خواندم از چیدمان کلمات آن‌قدر به وجد می‌آمدم که حس می‌کردم قدرتی ماورایی آن‌ها را دانه‌دانه گلچین کرده و سروده‌ای زیبا ساخته.
شما هم حتماً کسانی را اطراف خود می‌بینید که حس می‌کنید موجودات ویژه و خارق‌العاده‌ای هستند یا حداقل شانس بیشتری از ما دارند.
نمود خلاقیت تنها در کار هنری نیست. ما می‌توانیم در هر لحظۀ زندگی آن را به کار بگیریم.
شاید خلاقیت چیزی است که در ذهن ما به شکلی دست‌نیافتنی ترسیم شده درحالی‌که همۀ ما در حال حاضر خلاق هستیم فقط باید آن را پرورش دهیم.
دوستی داشتم که در جواب توصیۀ ما برای انتخاب رشتۀ معماری گفت: من نمی‌توانم، خلاقیت ندارم.
ذهن ما مدام در حال مانع‌تراشی و ایجاد محدودیت است اگر بتوانیم این فرض‌ها را پاک کنیم خلاقیت خودبه‌خود خودش را نشان می‌دهد.
آدم‌های خلاق مگر چه می‌کنند؟
آن‌ها استقامت دارند
خلاقیت و ابتکار شامل مجموعه‌ای از ایده‌های بزرگ است. آنچه نیاز داریم کار سخت، اعتمادبه‌نفس و تمرکز عمیق روی هدفی است که در ذهن داریم.
ما همیشه نتیجۀ کار افراد را می‌بینیم اما از کارهایی که پشت پرده انجام می‌دهند و مرارت و سختی‌هایی که متحمل می‌شوند غافلیم.
آن‌ها محدودیت‌ها را حذف می‌کنند
ذهن ما به‌صورت پیش‌فرض یک سری محدودیت‌های عجیب‌وغریب خلق کرده است. احساساتی که ما را محدود می‌کنند و «نمی‌دانم» و «نمی‌توانم» را روی زبانمان می‌اندازند.
خب بهتر است از منطقۀ امنمان خارج شویم. این ذهنیت‌ها را کنار بگذاریم و بدون در نظر گرفتن باورهای محدود به دنبال راه‌حل‌های جدید باشیم.
آن‌ها از اشتباه نمی‌ترسند
توماس ادیسون می‌گوید: من شکست نخورده‌ام، تنها ۱۰۰۰۰ راه پیداکرده‌ام که به نتیجه نمی‌رسد.
خیلی وقت‌ها مانع اصلی شروع به کار ترس از شکست است. چطور از چیزی که اطلاعی در مورد آن نداریم می‌ترسیم؟
طبق همان پیش‌فرض‌های ذهنی پیش‌بینی می‌کنیم که کاری که هنوز شروع نکرده‌ایم به شکست منتهی می‌شود.
می‌توانیم ایدۀ خودمان را ابتدا در مقیاس کوچک و محدود امتحان کنیم و نتیجه را ببینیم. گام‌های کوچک تعریف کنیم و آرام پیش برویم. به‌جای ترس از شکست و اشتباه، آن‌ها را راهی برای یادگیری بدانیم.
می‌توانیم از ناکامی‌ها برای پیدا کردن راه‌های بهتر استفاده کنیم.
آن‌ها به ایده‌های خود اکتفا نمی‌کنند
خیلی از ایده‌هایی که بقیه آن‌ها را به سرانجام رسانده‌اند ایده‌هایی بوده که عده‌ای آن را تا نیمه رفته‌اند یا از ابتدا همان‌طور دست‌نخورده مانده است.
می‌توان با ترکیب ایده‌ها یا الگو گرفتن از دیگران راه‌حل‌های جدید ساخت.
آن‌ها کنجکاو هستند
خیلی وقت‌ها کنجکاوی خلاقیت را برمی‌انگیزاند.
تلاش برای حل مشکل و تمرین برای دیدن مسائل با نگاهی متفاوت خودْ محرکی برای خلاقیت است.
کافی است وقتی به مسئله‌ای برخورد می‌کنیم روش‌ها و هنجارهای موجود را به چالش بکشیم و از خودمان بپرسیم راه دیگری هم برای حل این موضوع وجود دارد؟
شما فکر می‌کنید آدم‌های خلاق چه ویژگی‌هایی دارند؟
قبلا از اشتباه و شکست(و به قول ادیسون راهی که به نتیجه نمیرسه) خیلی خیلی زیاد میترسیدم. یه تجربه شخصی دارم که خیلی بهم کمک کرد که این ترس از بین بره. این تجربه توی درس برنامه نویسی بود. وقتی به خطایی بر میخوردم اصابم خورد میشد و نا امید میشدم ولی به مرور زمان به جایی رسیدم که همیشه از دیدن اون خطاها و اشتباهات خوشحالم میشم چون به این نتیجه رسیدم هزاران راه پر پیچ و خم وجود داره که همشون به نتیجه مطلوب نمیرسه و من باید انقدر جستجو کنم که راه مناسبو پیدا کنم. البته جستجویی که امید به نتیجه واسش وجود داشته باشه وگرنه تغییر مسیر شاید بهتر باشه. البته این نظر شخصیم بود و نمیدونم تا چه حدی درسته. ممنون میشم اگه نظری دارید بیان کنید.
همین نوشتۀ شما پست منو کامل کردم محمد عزیز.
منظور من هم از نترسیدن از اشتباه همینه که این شکست‌ها پنجره‌ای باز می‌کنه رو به راه‌های جدید.
آدم های های خلاق نق نقو نیستند و من فکر میکنم که اونها دوست ندارن درمورد خیلی از چیز های توی مغزشون و ایده هاشون با کسی حرف بزنن…
خیلی وقت بود فرصت وبلاگ خوانی پیدا نکرده بودم، دلم برای نوشته‌هات تنگ شده بود دوست خلاق من.
ممنونم که هنوز به اینجا سر می‌زنی و برام می‌نویسی شهرزاد عزیزم. منم دلم برات تنگ شده بود.