گوهر مخفی شعر

دوروبر شما هم هستند کسانی که قدرت جادویی متقاعد کردن را دارند؟ خیلی راحت استدلال می‌کنند و می‌توانند بحث را پیش ببرند؟

توجه کرده‌اید که آن‌ها دانش یا پاسخ‌هایی عجیب‌وغریب ندارند.

تنها کلمات درست را در زمان مناسب می‌گویند.

همین. نه کمتر نه بیشتر.

فکر می‌کنم اغلب ما قدرت زبان را دست‌کم می‌گیریم. زبان گفتاری، زبان نوشتاری و زبان بدن همه یک چیز را بیان می‌کنند و به‌وسیلۀ آن‌ها می‌توانیم تأثیرگذار باشیم.

زبان چیزی است که ما را به هم وصل می‌کند و می‌توانیم برای تأکید روی تفاوت‌ها، ارزش‌ها و استدلال‌هایی که داریم از آن به‌عنوان یک ابزار استفاده کنیم.

برای بهبود مهارت‌های زبانی باید آن را حفظ، حمایت و تقویت کنیم.

فکر می‌کنم همۀ ما شاعر متولد شده‌ایم و می‌توانیم کلمات را راحت به بازی بگیریم.

مهم است که چطور از زبان استفاده کنیم.

اینجاست که شعر زیبایی و خلاقیت را به ارمغان می‌آورد.

صرف زمان برای خواندن و نوشتن شعر باعث تقویت احساسات می‌شود و یاد می‌گیریم چطور توجه دیگران را به خودمان جلب کنیم.

با دقت برای یافتن معنی شعر اندیشه‌هایمان نظم می‌گیرد و توانایی گوش دادن عمیق را در خودمان به وجود می‌آوریم.

نقاط ضعف و فضایل انسانی را درک می‌کنیم و به‌این‌ترتیب می‌توانیم تأثیرگذارتر باشیم.

شعر مثل یک پل موانع تأثیرگذاری روی آدم‌های مختلف با دیدگاه‌های مختلف را برمی‌دارد و راهی است برای انتقال پیام و ارزش‌ها.

اما مهم‌تر از همۀ این‌ها ما می‌توانیم خودمان را ارزیابی کنیم.

می‌توانیم راهی برای برقراری ارتباط با خودمان پیدا کنیم و با خلاقیت و استفاده از استعاره‌ها دیدگاه‌هایمان را بیان کنیم.

در هر مکالمه‌ای شعر می‌تواند به کاهش تنش کمک کند.

با استفاده از زبان شاعرانه شجاعت ایجاد تغییر را پیدا می‌کنیم.

به‌طورکلی شعر هم مانند زبان در حال تکامل است و به همین دلیل هر بار می‌توانیم چیز تازه‌ای از آن یاد بگیریم.

هر بار درک متفاوتی داریم.

بنابراین همیشه می‌توانیم با اقتدار و اعتمادبه‌نفس برای ایجاد تغییر اقدام کنیم.

در نهایت به قول بیدل دهلوی:

اهل سخن غریب جهان حقیقت‌اند
باید گریست بر غم تنهایی زبان


کانال تلگرام چگونه شاعر شویم؟

در اینستاگرام با هم شعر بخوانیم

۵ نظر

نظر خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *