۱۴ آبان ۱۳۹۷
هیچ ایدهای بزرگ نیست
شاید مثلاً ادیسون با خودش گفته بود چه میشد اگر شبها را چیزی غیر از مهتاب روشن میکرد؟
یا هدایت وقتی میخواست کوزۀ پشت پنجره را جابهجا کند با خودش گفت آن دوردستها چه چیزی میبینم و همین شروع یک قصه بود.
هر ایدۀ بزرگی با یک سؤال کوچک متولد میشود.
اگر به چیزهایی که انقلابی عظیم در علم و هنر به پا کردهاند دقت کنیم میتوانیم تکههای یک ایده یا سؤال کوچک را ببینیم.
ما توان دیدن و درک کردن حال و محیط اکنون را داریم. اتفاقهای بزرگ در آینده میافتند.
وقتی ایدههای کوچک را کنار هم قرار میدهیم میتوانیم پدیدهای بزرگ را خلق کنیم.
پس چرا دائماً در پی یک ایدۀ بزرگ هستیم؟
۵ نظر
سلام..
شاید به خاطر اینکه دوست داریم دیده بشیم اونم سریع و ضربتی….وبا یک ایده بار خودمان را برای همیشه ببندیم … در حالی که ایده های بزرگ برای محبوبیت خالق خود به وجود نمی ایند بلکه تنها هدفشان رساندن مشغله های ذهنی یک خالق خلاق به یک ماجرای قابل لمس است …
سلام ستارۀ درخشان
دلتنگت بودم
چه جملۀ خوبی نوشتی: «ایده های بزرگ برای محبوبیت خالق خود به وجود نمی ایند بلکه تنها هدفشان رساندن مشغله های ذهنی یک خالق خلاق به یک ماجرای قابل لمس است»
سلام زهرای عزیز
میدونی وقتی ما در مرض گنده … (چیزی) قرار داریم توقع بیشتر از این نباید داشته باشیم. هیچ چیزی بزرگ زاده نشده. حتی قله اورست طی میلیونها سال بر اثر حرکت ارام صفحههای زمین به وجود اومده یعنی همهٔ رشته کوههای دنیا همینطورن. حتی اونایی که زیر اقیانوسن و حتی گودال ماریانا ترنچ که هم به ارامی به وجود اومده کف اقیانوس ارام. کیهان، کهکشان ما زمین، زندگی، تمدنها همه به ارامی به وجود اومدن. و یک درخت که از دانه رشد میکنه. زندگی از تک سلول اغاز شد الان ادم دوپا فعلا داره تقریبا حکومت میکنه.
ولی بخاطر توهمهایی که ما ادما به خصوص کشور ما ددنبال اینیم که یک شبه کاری کنیم یک شبه ایده بترکونه و هزاران چیز. ایده شاید در بهترین حالت فقط ۱۰ درصد باشه درست مثل یک خونهٔ زیبا. نما و دکور و معماری داخلیش روی هم بین ۵ تا ۲۰ درصد خونه باشن. بقیه چیزایی که باعث شدن سرپا وایسه از دید ما پنهان شده. ماهم وقتی به شرکتها یا اصلا چیزهای بزرگ نگاه میکنیم چیزی که الان هستن میبینیم فکر میکنیم باید اینکارو کنیم. درحالی که باید به تایم لاین نگاه کنیم. از کجا شروع کردن و چه شد اینطور شدن.
اگر به این توهماتمون که معمولا ارزو بیش نیستن پایان بدیم درست میشه.
یکی به توهم پرواز پایان داد هواپیما اختراع شد (دوتا البته:)) یکسریا پایان ندادن هنوز به فکر اسب بالدار یا بال درآوردن خودشونن و بدتر یکسری مرتاض هستن که احتمالا با مصرف مواد فکر میکنن پرواز کردن 🙂
مشکل از توهم و یادنگرفتن درست ماست. ایده بزرگ خیلی خوبه ولی ایده کوچک که انجام بشه عالیه.
سلام علریضا جان
کامنت تو مثل همیشه پربار و خوبه و خودش یه پست عالیه.
ممنون که برام نوشتی و مینویسی
پایدار باشی دوست خوبم
در دنیایی که گستره رسانه بیداد می کند و همه چیز در چشمانمان فرو می رود، شاید دچار این سو برداشت شده ایم که باید ایده و کارمان خیلی خیلی بزرگ باشد تا دیده شود. تا منجر به نتیجه شود…
این آفت امروزمان است. گاهی سادگی و تاثیر ایده های به ظاهر کوچک فراموش می شود. ایده هایی که شاید به ظاهر کوچک اما تاثیر بزرگ داشته باشند.