بیایید غیبت کنیم
خیلی خوب است که گاهی بنشینیم و غیبت کنیم، حرف بزنیم، گله کنیم، بخندیم و عصبانی شویم حتی.
یک بغل سبزی برای پاک کردن، همراهی همسایه‌ها و یک روز تعطیل.
اما نه، به این امکانات که سخت فراهم می‌شوند هیچ نیازی نیست. یک کاغذ و قلم یا باز کردن فایل ورد کافی است.
یکی از تمرین‌های نوشتن که برای من لذت و شیرینی زیادی دارد همین غیبت کردن روی کاغذ است. گاهی می‌نشینم و با یک فرد خیالی یا حتی واقعی، پشت سر خودم حرف می‌زنم.
مثلاً دیدی زهرای دیوانه دیروز چه کار کرد؟
از دست زهرا کلافه شده‌ام.
فکر می‌کنم زهرا می‌تواند بیشتر از این هم کار کند.
یا گاهی دل مخاطبم را گرم می‌کنم که با زهرا حرف زدم قول داده این کار را انجام ندهد و…
نوشتن با زاویۀ دید متفاوت نوع نگاه ما را تغییر می‌دهد به خصوص اگر در مورد خودمان باشد. نگاه کردن از بیرون و نوشتن و شرح دادن رفتارها و صفات و ویژگی‌های شخصیتی می‌تواند لایه‌هایی از وجود ما را عیان کند که شاید در حالت عادی به آن نمی‌پرداختیم.
این نوع تمرین برای نوشته‌های داستانی خیلی کاربرد دارد و فضای قصه را به شدت جذاب و هیجان‌انگیز می‌کند.
سلام خیلی جالب بود
ما خیلی اینکار رو میکنیم فقط نمینویسیم
ایده جالبی بود.
حرف زدن پشت سرِ خود نه تنها بد نیست بلکه باعث شنناخت بیشتر از زوایای دیگر آدمی است.
عالی