بعدها دیدم که به درهم ریختن متن و جملات و نوشته‌ها علاقۀ زیادی دارم و همین می‌تواند جایی باشد برای یادگیری بیشتر.
ریزبینی و دقتم هم که گاهی برایم دردسر می‌ساخت می‌توانست سبب خیر شود و شد...
همیشه با این دیدگاه که ویراستار را غلط‌گیری می‌دانند که با ذره‌بین ایستاده تا نقطه و ویرگول‌ها را سر جایش بگذارد و اشتباهات املایی را راست و درست کند مخالف بودم...
گاهی اوقات کسانی که می‌نویسند بر این باورند که می‌توانند کار خود را ویرایش کنند، امروز من که هم می‌نویسم و هم ویرایش می‌کنم به این نتیجه رسیده‌ام که این‌ها دو مهارت کاملاً جدا درعین‌حال مرتبطند...
این روزها مقاله‌های زیادی از افراد مختلف به دستم می‌رسد که بخوانم، توی سایت‌های فارسی هم زیاد می‌چرخم و کتاب‌های زیادی را ورق می‌زنم به‌خصوص آن‌هایی که ترجمه شده...
اکثر افرادی که می‌نویسند همیشه به دنبال کسی هستند که نوشته‌های آن‌ها را ویرایش کند یا اینکه خودشان برای این امر خطیر اقدام کنند.
خب بهترین را برای یادگیری ویرایش و نکات نگارشی چیست؟
اگر دست به قلم داریم و چیزی می‌نویسیم چند بار سعی کرده‌ایم کار خودمان را ویرایش کنیم؟
یک نویسنده نیرویی خلاق است که می‌تواند جهانی زیبا خلق کند.
اما همۀ ما وقتی چیزی خلق می‌کنیم به آن وصل می‌شویم...
گاهی فکر می‌کنم باید به کار نویسنده‌ای که اولین پیش‌نویس خود را منتشر می‌کند شک کرد. اغلب نویسنده‌ها برای نوشته‌ها خود، به‌خصوص اگر کتاب، داستان، رمان یا حتی پست وبلاگ باشد زمان صرف می‌کنند و نسخۀ دوم، سوم یا چهارم آن را در معرض دید قرار می‌دهند. اما از پیش‌نویس اولیه تا نسخۀ بعدی چه
