اگر میخواهید قهرمان شوید این نوشته به شما کمک میکند
خواهرزادۀ ۶ سالهای دارم که هر بار با او حرف میزنم از قهرمان شدن خودش میگوید. یک روز قهرمانی بوده که دوچرخۀ خواهرش را از پسر همسایه پس گرفته. روز دیگر قهرمانی که به مادرش کمک کرده و در صف نانوایی ایستاده یا افتخارات دیگری که در این مقال نمیگنجد.
با خودم فکر کردم چه میشود که ما از کودکی همیشه به دنبال قهرمان بودهایم و قهرمانسازی و قهرمانپروری. از کارتونهای تلویزیونی گرفته تا قصهها و افسانههای ایرانی و غیر ایرانی.
چرا این روایتها بیوقفه ساخته میشود؟
گویی وجود یک قهرمان بدون شکل و فراتر از زمان نیاز انسان در همۀ فرهنگهاست.
آنچه یک قهرمان را فراموشنشدنی میکند و او را به یک اسطوره تبدیل میکند قدرت نیست، بلکه اراده است. ما توانایی او را برای استقامت تحسین میکنیم.
از طریق داستانها بهطور موقت هم که شده به قهرمانی تبدیل میشویم که مسیرش را دنبال کردهایم.
قهرمانی که نه تنها شکستناپذیر نیست بلکه از هر شکستی پل میسازد و راه عبور.
اما اغلب چیزی که از زندگی آنها میبینیم یک کل است.
مثل پارچهای که روی هم قرار گرفتن تاروپود، زیباییاش را رقم میزند فرازوفرودهای بیشماری زندگی قهرمان را میسازد.
انگیزهای که از هر شکست و موفقیت برای رسیدن به اهداف بزرگتر به دست میآوریم از ما قهرمان میسازد.
هر هدف، هر گام، هر بار سقوط و اوج را در یک زمین بزرگتر ببینیم. بهجای متمرکز شدن روی یک درخت، جنگل را در نظر بگیریم.
داستان خودمان را بسازیم
وقتی زندگی را در یک قاب بزرگتر ببینیم متوجه اوج و فرودهایی میشویم که بخشی از سفر ماست.
گاهی بهجای اینکه روی اهداف و خواستههای اصلیمان متمرکز شویم از این شاخه به آن شاخه میپریم و اغلب به رویدادها و اتفاقاتی که میافتد واکنش نشان میدهیم تا پیش گرفتن مسیری مشخص برای رسیدن به آنچه در ذهن داریم.
ممکن است حتی خواستههای روشن و شفافی داشته باشیم اما جهت مناسبی نداشته باشند.
شاید بهتر باشد با تعیین اولویت برای رؤیاها و اهدافمان آنها را در مسیری هموارتر هدایت کنیم.
قویترین تغییرها همیشه از سادهترین گامها برمیآید.
حالا میتوانیم یک سفر قهرمانانه را شروع کنیم.
نگاهی به لیست اهدافمان بیندازیم و همینالان اولین قدم را برداریم.
فردا نه. دقیقاً همین لحظه.
اگر میخواهیم عکاسی را بهصورت حرفهای یاد بگیریم، خب همینالان توی یک دوره ثبتنام کنیم.
میخواهیم به سفر برویم، همینالان چمدان ببندیم.
میخواهیم وبلاگ بنویسیم، همینالان یک سایت راهاندازی کنیم.
اولین مرحله از شروع سفر هیچوقت کامل نیست. به مرور سعی کنیم با برداشتن گامهای درست رو به تکامل برویم.
مواظب هیولاها باشیم
در داستان دلاوریها همیشه غول و هیولایی هست که راه را بر قهرمان میبندد. خوشبختی محصول جانبی تجربههای عمیق است.
خودمان را برای مبارزه در این سفر آماده کنیم.
شکست بخشی از روند است. مهم استقامت و بلند شدن پس از هر زمین خوردن است.
خودمان را به چالش بکشیم و بازتاب این پیچوخمها را به اشتراک بگذاریم.
اشتراکگذاری تجربهها، دیدهها و شنیدهها با دیگران ارزش این سفر را دوچندان میکند.
بهتر است حالا بهجای قهرمان ساختن از زندگی دیگران قهرمان داستان خودمان باشیم.
واقعا لذت بردم. تلنگر خوبیه
من به دنبال متنی بودم که آموزش بده چطور استرس مون رو کم کنیم برای قهرمان شدن
نه فقط حرف
شاید باید دقیقتر بخونید شاپرک عزیز
واقعاً برام روحیه بخشید و قدم برداشتن در مسیر اهدافم را استوارتر ساخت.
ممنون از شما
سلام می کنم من از این متن چیز های خوبی یاد کرفتم کردم وهمه ما در زندگی خود قهرمان هستیم
سلام خب من وقتی فیلمایی مثل مرد عنکبوتی میبینم دلم میخواد شبیه اون باشم ولی یه روزی کاملا شبیه اون میشم قهرمان بودن به این معنی که ما به کسی کمک کنیم و دنیا رو از اتفاقات دور نگهداریم
منم واقعا همینو میخوام و قهرمان بودن واقعا یعنی این
من واقعا عاشق این بودم که قهرمان بشم روزی بیاد و هرکسی یه قدرتی داشته باشه البته آرزوی خیلی ها هست البته منظور از قدرت اینه که باید باهاش به مردم کمک کنیم پس وقتی شما به قدرت فکر میکنی تا مثل مرد عنکبوتی باشی تا به مردم کمک کنی درواقع داری خود خواهی میکنی . تو میتونی با کمک های مالی و چیز های دیگه به مردم کمک کنی و قدرت رو برای سرگرمی میخوای🙂 امید وارم به هر حال اون روز فرا برسه . شایدم سال ۲۰۲۵ این اتفاق افتاد 😉