انجمنی شگفت‌انگیز و باورنکردنی
هر آنچه در دنیای نویسندگی انجام داده‌ام با هدف گسترش روابط بوده، نه کاهش آن.
-تونی موریسون
خیلی وقت‌ها وقتی حرف از نوشتن می‌شود عده‌ای نویسندگان را افرادی منزوی و علاقه‌مند به تنهایی و درون‌گرا می‌دانند که با کسی انس نمی‌گیرند.
کسانی که خودشان را در اتاقی پر از کتاب حبس کرده‌اند و با هیچ ارتباط بیرونی ندارند.
اما فکر می‌کنم بااینکه نویسنده‌ها نیاز به تمرکز و صرف زمان زیاد برای کار کردن دارند، معمولی، اجتماعی و اهل تعامل‌اند.
آن‌ها عضوی از یک جامعۀ بزرگ هستند، گروهی بزرگ از نویسندگان، خواننده‌ها و کل صنعت چاپ و نشر.
نویسنده هرقدر هم که در تنهایی خود خلاق‌تر باشد و با بهره‌وری بیشتری پیش برود، برای توسعۀ مهارت‌ها و تقویت خلاقیت خود بهتر است در جمع‌های مرتبط حضور پیدا کند.
چرا باید به جامعۀ نویسندگان بپیوندیم؟
دستاوردهای حضور در اجتماع خواننده‌ها و نویسنده‌ها و دوستداران نویسندگی، در تنهایی حاصل نمی‌شود.
در قلب هر انجمنی یک تجربه و حس مشترک جریان دارد. در کنار نویسندگان و آن‌هایی که دغدغه‌های این‌چنینی دارند می‌توان به‌راحتی خود را ابراز کرد و بدون نگرانی از نوشته‌ها، خوانده‌ها، درونیات و ایده‌ها حرف زد.
می‌توان یاد داد و یاد گرفت.
می‌توان از آنچه تازه منتشر کرده‌ایم یا خوانده‌ایم حرف زد و شادی‌هایمان را با کسانی که شبیه ما هستند به اشتراک گذاشت.
حضور در چنین جمع‌هایی هیجان‌انگیز است به‌خصوص زمانی که تازه شروع کرده‌ایم و به دنبال خط و مسیر خورمان هستیم. جایی که از داستان‌نویس و شاعر و رمان‌نویس و تاریخ‌نگار گرد هم آمده‌اند.
شاید دسترسی به چنین گروهی سال‌های پیش سخت و بعید بود اما حالا باوجود فضای اینترنت و گستردگی ارتباطات می‌توان در عرض چند دقیقه به شبکه‌ای از نویسندگان یا شاعران پیوست.
ارتباط های مؤثر
تجربۀ من از این نوع گروه‌ها برمی‌گردد به یادگیری خوشنویسی. مدتی توی خانه می‌نوشتم و با کتاب‌های مختلف تمرین می‌کردم تا اینکه به عضویت انجمن خوشنویسان شهرمان درآمدم. آنجا بود که متوجه شدم هم سرعت یادگیری‌ام بیشتر شده هم اینکه به خاطر همراهی با گروه و تشویق‌ها و انتقادهایی که از سوی آن‌ها صورت می‌گرفت خلاقیتم بیشتر و بهتر شد. رشد من در گروه واقعاً حیرت‌انگیز بود.
ارتباط با دیگران در هر حرفه و هنر و شغلی شگفت‌انگیز است به‌خصوص اگر منجر به ارتقا و پیشرفت و مشارکت در یادگیری شود. جایی که امن است برای به اشتراک گذاشتن ایده‌ها و انگیزه‌ها.
یک راه یادگیری ویرایش برای نویسنده‌ها
چگونه از شر نوشتن خلاص شویم؟
من هم همین طور فکر می کنم انجمن ها خیلی می تواند از لحاظ اجتماعی و هم از لحاظ فردی به همه کمک کند تا بهتر مسیری که انتخاب کرده اند را بیش ببرند البته این بحث انجمن و NGO ها در کشور ما خیلی کمرنگ هست یکی از انجمن هایی که شاید نامیدن انجمن مشکل باشه براش و سال های زیادی که در جامعه داریم مسجد ها و هیات هاست اما به اون شکل تخصصی که در کشورهای دیگه هست ما خیلی در اون مسیر نیفتاده ایم با نظر شما در مورد انجمن ها موافقم
سلام خانم شریفی، با تشکر از مطلب بجا و درست شما.
در هر صنف و حرفه ای اینجور گروههایی برای کمک به همکاران و نقد و بررسی شرایط و بهبود اونها وجود داره غیر از جایی که بیشتر از هر حرفه ای به نقد و صحبت و بحث برای بهتر شدن نیاز داره.
امیدوارم این شرایط با از پیله درآمدن همه ی اهل خواندن و نوشتن و کمتر شدن حساسیت کاذب به ادبیات بهتر بشه.