دسته: توسعه فردی

تخیل چیست و چه رابطه‌ای با خلاقیت دارد؟

برای تصویرسازی و تخیل هیچ‌کسی راهی به ما یاد نمی‌دهد و آموزشی نمی‌خواهد. کاری است که از کودکی آن را خوب بلدیم و می‌توانیم تحت هر شرایطی انجام دهیم. قدرت تخیل همین‌جا خودش را نشان می‌دهد. تصور و تخیل و رؤیا و تمام چیزهایی که به آن‌ها مربوط می‌شود مثل نفس کشیدن برای انسان واجب است...

 سماجت تا کجا؟

امروز که به دنبال غزلی از طالب آملی تلگرام و گوگل و سایت‌های مختلف را برای پیدا کردن دیوانش می‌جستم به روحیۀ جستجوگری و پرسشگری آدم‌ها فکر می‌کردم که از کودکی تا بزرگ‌سالی چقدر کمرنگ می‌شود و رنگ می‌بازد...

بهترین نوع رهبری

اغلب ما به دنبال کسی هستیم که بگوید چه‌کار کن یا خط و مسیری را نشان دهد. به دنبال این هستیم که کسی بالای سرمان بایستد نه مثل یک رئیس بداخلاق و سختگیر که مثل یک رهبر، و کسی که وقتی اشتباه می‌کنیم جلوی ما را بگیرد...

هیچ ایده‌ای بزرگ نیست

شاید مثلاً ادیسون با خودش گفته بود چه می‌شد اگر شب‌ها را چیزی غیر از مهتاب روشن می‌کرد؟ یا هدایت وقتی می‌خواست کوزۀ پشت پنجره را جابه‌جا کند با خودش گفت آن دوردست‌ها چه چیزی می‌بینم و همین شروع یک قصه بود...

احتمالاً به این دلیل کار خودت را دوست نداری…

آدم است دیگر هی دلش می‌خواهد ساعت یا گوشی را پرت کند گوشه‌ای یا صدای آن را خفه کند و چند دقیقه بیشتر بخوابد. با خودش می‌گوید چرا باید این وقت صبح دل از رختخواب بکنم و راهی جایی شوم که دوستش ندارم...

وقتی کنترل دست تو نیست

بی‌مقدمه برایشان نوشتم: من خوشحال‌ترین آدم روی زمینم، شما هم خوشحال باشید. برایم نوشتند: در این شرایط تو خوشحال نیستی تو دیوانه‌ای. آدم یا باید خیلی بی‌خیال باشد که به اوضاع امروز اهمیت ندهد یا دیوانه. خب من شاید یک آدم بی‌خیال و دیوانه باشم اما خوشحال...

نظم شخصی برای نویسنده‌ها

می‌گفت خیلی حوصله داری که این‌قدر همه‌چیز را مرتب کنار هم می‌چینی. می‌گفت هنرمند را چه به نظم؟ باید میان کتاب‌ها و کاغذها غلت بزنی تا بتوان تو را نویسنده نامید. باید کاغذ پاره دوروبرت فت و فراوان باشد تا بتوان گفت نوشتن بلدی. بی‌خیال این‌همه حرف‌های بی‌سروته، کتاب‌ها را دانه‌دانه دستمال می‌کشیدم...