از مزایا و تأثیرات مثبت خواندن شعر در زندگی قبلاً نوشته‌ام: اگر دوست داشتید می‌توانید بخوانید: چرا باید شعر بخوانیم؟ نقش شعر در مسیر نویسندگی چرا شعر نمی‌خوانیم؟ چرا شعر می‌خوانم؟ اما اینجا می‌خواهم از اهمیت خواندن شعر برای نویسندگان به نقل از رضا بابایی بنویسم. بابایی در کتاب بهتر بنویسیم شعرخوانی را کیمیایی اثربخش
کلمات جاری می‌شوند بر صفحۀ کاغذ تا بگویند چه در دل شاعر می‌گذرد و چه دردی به جانش افتاده که دست به دامان واژه‌ها شده چنان‌که رنگ‌ها به یاری نقاش می‌شتابند وقتی می‌خواهد صدای عصیانگر درونش را خاموش کند. شاعر و نقاش هر دو هنرمند هستند ابزار یکی رنگ است و دیگری کلمه. هر دو
مدتی با خودم فکر می‌کردم هیچ ایده‌ای ندارم، نوشته‌هایم به دل نمی‌نشیند و تازگی خودشان را ازدست‌داده‌اند. انسداد در هر کاری به‌ویژه نوشتن حس ناخوشایندی است. این اتفاق ممکن است برای هر کسی بیفتد به همین دلیل است که داستان‌های ناتمام در کشو می‌ماند و می‌پوسد، وبلاگ‌ها متروکه می‌شوند و شعرها در نطفه خفه؛ اما
شاید اغلب ما شعر را برای لذت یا تعادل روحی می‌خوانیم و خیلی در آن دقیق نمی‌شویم اما شعر می‌تواند غیر از حس خوب دستاوردهای دیگری هم داشته باشد: ایجاز شعر یک راه عالی برای یادگیری موجزنویسی است. شاعر اقتصاد کلمات را رعایت می‌کند و هیچ واژۀ اضافه و بیهوده‌ای را به کار نمی‌برد.
جهان‌بینی مجموعه‌ای از باورها و ارزش‌ها و نگرش‌هایی است که روی افکار و احساسات و فعالیت‌های ما اثر می‌گذارد؛ اما آیا جهان‌بینی انعطاف‌پذیر و قابل‌تغییر است؟ کودکی و نوجوانی من در شهری کوچک گذشت که در آن همه یک‌جور روزگار می‌گذراندند. هدف، باور، لهجه و سبک زندگی شبیه هم بود. کتاب‌هایی که می‌خواندم و
صبر تلخ است اما میوۀ شیرینی دارد. -ژان ژاک روسو روز اول که سر کلاس خوشنویسی نشستم با خودم گفتم ترم اول مدرک خوش، دوم عالی و… وقتی این برنامه را با استاد در میان گذاشتم یک لبخند زد. همین. شروع کرده بودم به نوشتن و هر چه پیش می‌رفتم سرعتم بیشتر می‌شد، کاری
روز و شب به دنبال بهبود خودمانیم، خوشبختی را میان شلوغی‌های زندگی جست‌وجو می‌کنیم، هرکداممان فلسفه‌ای برای زیستن داریم اما تحت تأثیر محیط و افراد دیگر هم هستیم. درعین‌حال که دنیا و زمان و امکانات ما محدود است اما ظرفیت‌های بدون مرزی داریم چنان شعری که با چند کلمه بیان می‌شود اما عمقی بی‌نهایت دارد.
اگر شما با خواندن شعر بلافاصله به معنای آن پی بردید بدانید که اصل شعر را ازدست داده‌اید. –ام.اچ.آبرامز اغلب اوقات با خواندن شعر به عمق آن پی نمی‌بریم و باید خط به خط، کلمه کلمه، هجا به هجای آن را درک کنیم تا به احساس و اندیشۀ شاعر پی ببریم. ازآنجایی‌که شاعران به‌طور مستقیم
نمی‌دانم چه‌کار کنم؟ نمی‌دانم چرا این‌طوری شد؟ نمی‌دانم… با مرور هزار کلمه‌ها متوجه شدم بعد از توضیح مفصل یک موضوع می‌نویسم «نمی‌دانم چه‌کار کنم؟» بااینکه سطرهای قبلی به شرح و بسط مسئله‌ای اختصاص داده شده که می‌دانم باید چه شود و به کجا برسد. یک سؤال ساده چنان با من همنشین شده که بی‌ربط و
